Illuminate Bana Ruhunu Ver ~ Kitap Yorumu

Onlara inanmak istemiyordum. İnanmak istediğim Lucian'ın benden hoşlandığı ve bunun bir oyun olmadığıydı.Durdu ve bakışlarını bana doğru çevirdi. Çok 
önemli bir şey söyleyecek gibi doğruldu."Dün gece konuştuklarımızı düşündün mü?" "Fotoğraflar üzerinde çalışıyordum. Sonra da uyuyakalmışım. Çok yorulmuşum.""Düşün Haven! Yapabileceğin çok fazla şey var.""Tam olarak ne istediğinden emin değilim."Eğildi ve kulağıma fısıldadı. Nefesi tüylerimi diken diken ederken yaralarım acıyor, batmaya başlıyordu. 'Ruhun…" dedi. "Bana ruhunu ver lütfen.'(Tanıtım Bülteninden)

Sayfa Sayısı: 534Baskı Yılı: 2015Dili: TürkçeYayınevi: Optimum Kitap

Merhaba! ^^ 

Aslında bu kitap bana tur için gönderilmişti fakat o ara benim finallerim olduğundan dolayı tura katılamadım, tek başıma bir yorum giriyorum şu an. (Direk konuya daldım farkındayım. :D)

Kitabın ismini görünce, ilk olarak acaba bizim bu bir ara dedikodusu çok yapılan, hala da üçgen gördüğümüzde "Eneee bak bak illuminatici mi acaba?" dediğimiz, zamanında "Eminem öldürüülüüüşş," diye dedikodular yayılan illuminatiyle alakası var mı acaba dedim. Yazar, akıllı çıkmış, almış bu illuminati konusunu kendine benzer bir konu çıkarmış ve kitap yazmış. Ama kesinlikle çok çok daha güzel bir hale getirilebilirmiş diyorum ben. Elinde hazır bir konu var neden böyle harcadın yazarcım diyorum. Konuyu güzel bulmuş diyelim hadi, kurguyu mu oturtamamış ne yapmış bilmiyorum ama dediğim gibi, çok çok daha güzel şekillenebilirdi bana göre. *-* Kısaca beklentimi karşılamadı.

Konu, aynı okuldan üç gencin çok ünlü bir otelde birlikte staj yapmaya başlamalarıyla ilgili. Bu otel gerçek hayatta da var. Şöyle ki, bir zamanların ünlü gangsteri Al Capone'un yerleştiği eski bir otel. Al Capone, "Çocukken her akşam yatmadan önce tanrıya bana bir bisiklet vermesi için dua ederdim. Bir gün tanrının çalışma tarzının bu olmadığını anladım. Ertesi gün gittim kendime yeni bir bisiklet çaldım ve her akşam yatmadan önce tanrıya günahlarımı affetmesi için dua ettim." diyen mafya. Filmi de vardı sanırım. Lexington Otel, zamanında bu mafyanın kalesi olarak kullanılmış. Gizli tünellerle doluymuş. Kitabın içerisinden bilgi de kapıyoruz evet. 

Başrolümüzdeki üç genç, Haven, Dante ve Lance, başta bu otele hayran oluyorlar fakat zamanla otelde bir sıkıntının olduğunu, bir şeylerin döndüğünü fark ediyorlar. Ben otelin kurgusunu sevdim. Oteli güzel anlatmış yazar, o gece kulübü tarzı yer, 7 günde yedi ölümcül günah gecesi olması. Ateş çemberi meselesi. Zaten kitabın başında otele ev sahipliği yapan Aurelia, oteli tanıtıyor.

Karakterlere gelince, Haven'ı sevemedim ben. Aklı başında bir kız güya ama bana hiçte öyle gelmedi. Kitapta bir aşk üçgeni var. Ben kesinlikle Lance taraftarıyım. Ve bu benim ilkim. Neden? Çünkü ilk defa kötü çocuğu değil de diğerini tutuyordum. Kitap beklentimi karşılamamış olsa bile sonunda bir şey öğrendim ki ben şok. "Eneee..." demişim tabi. Eh, Haven da bizimle birlikte öğreniyor ve işte kızı sevmememin nedeni. Arkadaş, kararlı olsana. Üzülüyor musun seviniyor musun? Neyse çok kafanızı karıştırdım şu an, kitabı okur da konuşmak isterseniz ben buradayım. ^^ Favori karakterim de Lance oldu zaten.

Kitap, güzel başladı fakat heyecan ha geldi, ha gelecek derken ciğerim soldu diyebilirim. Son 100 sayfada geldi gelecek olan heyecan. Zaten Hevan bir şeyleri çözene kadar ben deliriyordum. 'Anlasana artık be kızııım' diye diye bittim tükendim. Tabi onlara da hak vermek lazım diyorum şu an, gerçek hayatta böyle bir şey karşısına çıksa çoğu arkadaşım da olayı çözene dek bir dört yüz sayfalık konu çıkardı ortaya. Herkes bizim gibi fantastik okuyup böyle konulara aşina olamıyor tabi. 

Çeviride de hatalar vardı, baskı hatasından mı emin değilim tabi. Düzeltilir umarım.

Optimum kitaba da çook teşekkür ederim kitap için. ^^

Kendinize iyi bakın. ^^